dinsdag 6 november 2007
Springone presentation
You can find the presentation of Jan Lievens and myself about Spring and Jasper reporting back on http://www.parleys.com
woensdag 17 oktober 2007
Java Pair
Sometimes during the design of an interface I want to return two objects instead of one for a certain method. Yes, this might be bad practice. But sometimes I just need it. In good old c++ with stl, there was a solution for this by using pairs. In java, there's no such thing as pairs and a Map is too bulky. So here's the Java 5 Pair implementation:
public final class Pair {
public final A first;
public final B second;
public Pair(A first, B second) {
this.first = first;
this.second = second;
}
public A getFirst() {
return first;
}
public B getSecond() {
return second;
}
}
public final class Pair
public final A first;
public final B second;
public Pair(A first, B second) {
this.first = first;
this.second = second;
}
public A getFirst() {
return first;
}
public B getSecond() {
return second;
}
}
dinsdag 16 oktober 2007
Sun Application Server as a server
The following page http://docs.sun.com/source/819-0076/auto-restart.html#wp1027849 gives information about how to startup the sun application server as a windows service.
woensdag 10 oktober 2007
Spring and Sun Application server 8.2
I'm currently working on a project that must run on a Sun Application Server version 8.2. While setting up the webflow and template jsp pages I got the following exception:
java.lang.IllegalStateException: Unexpected reflection exception - java.security.AccessControlException: access denied (java.lang.reflect.ReflectPermission suppressAccessChecks)
at org.springframework.util.ReflectionUtils.handleReflectionException(ReflectionUtils.java:136)
at org.springframework.core.ReflectiveVisitorHelper.invokeVisit(ReflectiveVisitorHelper.java:100)
at org.springframework.core.style.DefaultValueStyler.style(DefaultValueStyler.java:56)
at org.springframework.core.style.StylerUtils.style(StylerUtils.java:47)
at org.springframework.webflow.engine.TransitionableState.getRequiredTransition(TransitionableState.java:80)
at org.springframework.webflow.engine.TransitionableState.onEvent(TransitionableState.java:107)
at org.springframework.webflow.engine.Flow.onEvent(Flow.java:534)
Ouch! So, I tested the same ear on a JBoss instance, and that worked without a problem. After doing some research I figured out that the sun application server is starting up with the following system property:
And yes, that is causing the AccessControlException, because the spring framework isn't allowed to do reflection. So how can we solve this?
Solution one: In the domain.xml file put the following line in comments
-Djava.security.policy=${com.sun.aas.instanceRoot}/config/server.policy
java.lang.IllegalStateException: Unexpected reflection exception - java.security.AccessControlException: access denied (java.lang.reflect.ReflectPermission suppressAccessChecks)
at org.springframework.util.ReflectionUtils.handleReflectionException(ReflectionUtils.java:136)
at org.springframework.core.ReflectiveVisitorHelper.invokeVisit(ReflectiveVisitorHelper.java:100)
at org.springframework.core.style.DefaultValueStyler.style(DefaultValueStyler.java:56)
at org.springframework.core.style.StylerUtils.style(StylerUtils.java:47)
at org.springframework.webflow.engine.TransitionableState.getRequiredTransition(TransitionableState.java:80)
at org.springframework.webflow.engine.TransitionableState.onEvent(TransitionableState.java:107)
at org.springframework.webflow.engine.Flow.onEvent(Flow.java:534)
Ouch! So, I tested the same ear on a JBoss instance, and that worked without a problem. After doing some research I figured out that the sun application server is starting up with the following system property:
-Djava.security.policy=${com.sun.aas.instanceRoot}/config/server.policy
And yes, that is causing the AccessControlException, because the spring framework isn't allowed to do reflection. So how can we solve this?
Solution one: In the domain.xml file put the following line in comments
Solution two: Start editing the server.policy file for the domain. This is the most secure solution, but as solution one is much easier, I would pick that one. Also because the customer will be responsible for his own server in production.
dinsdag 9 oktober 2007
Sun Application Server 8.2 on ubuntu
By default it's not possible to install the sun application server version 8.2 on ubuntu or debian. I always got the following error:
./sjsas_pe-8_2-linux.bin: error while loading shared libraries: libstdc++-libc6.2-2.so.3: cannot open shared object file: No such file or directory
But the following link gave me the solution: http://www.javafree.org/javabb/viewtopic.jbb?t=853068
Procedure:
- Install the package "libstdc++2.10-glibc2.2". This package is by default available in the sources, so you can use synaptic or any other package manager
- Download the sun application server from: http://java.sun.com/j2ee/1.4/download.html
- chmod u+x sjsas_pe-8_2-linux.bin
- ./sjsas_pe-8_2-linux.bin
- Follow the on screen instructions.
./sjsas_pe-8_2-linux.bin: error while loading shared libraries: libstdc++-libc6.2-2.so.3: cannot open shared object file: No such file or directory
But the following link gave me the solution: http://www.javafree.org/javabb/viewtopic.jbb?t=853068
Procedure:
- Install the package "libstdc++2.10-glibc2.2". This package is by default available in the sources, so you can use synaptic or any other package manager
- Download the sun application server from: http://java.sun.com/j2ee/1.4/download.html
- chmod u+x sjsas_pe-8_2-linux.bin
- ./sjsas_pe-8_2-linux.bin
- Follow the on screen instructions.
zondag 30 september 2007
Peru dag 19 tot dag 23
Dag 19
Vroeg opstaan en bezoek van Machu Pichu. Blijkbaar was dat vroeg opstaan niet gelukt bij de kok. Hij heeft naar het schijnt de dag ervoor iets te diep in het glas gekeken. Gevolg: geen deftig ontbijt, enkel brood, koekskes en the.
Rond half zes de bus genomen naar Machu Picchu waar we om 6uur waren. En jawel, open hemel, geen wolken en ook geen mist. De kans dat het zo is in Machu Picchu is zeer klein.
Ok, toegegeven, het is een schone site en je bent onder de indruk als je dat voor de eerste keer ziet. Laat Machu Picchu dus niet links liggen als je in Peru bent. Maar zeggen dat het een wereldwonder is (toch 1 van de nieuwe) vind ik een beetje overdreven. Cusco bv ligt een stuk hoger en heeft ook resten van inca sites. En dat verhaaltje dat het pas in de 20e eeuw is ontdekt, klopt ook niet echt. Het is pas sinds vorige eeuw dat men er belang heeft aan gehecht. De plaatselijke bewoners wisten al veel langer van de site. Dat de spanjaarden er nooit zijn geraakt lijkt mij niet echt belangrijk of het een wereldwonder is of niet. Maar het is dus wel prachtig om zien. Na de gebruikelijke uitleg van de gids (duurt ongeveer 2uur), was het de bedoeling om de Wayna Picchu te beklimmen om een prachtig zicht te krijgen over de site. Let op: er mogen maar 400 mensen tegelijk op die berg, dus tijdig een stempelke gaan halen. Eerst toch even naar het toilet (volledig terug aan de ingang, 10 minuutjes stappen), want het begint dringend te worden blijkbaar. Na terug aan de ingang van Wayna Picchu te zijn gekomen en nog eventjes te wachten konden we eindelijk beginnen. Het is ongeveer 1u stijl omhoog, dus eigenlijk is dat niets. Maar nu komt het blaadje sla van gisteren. Het zicht was prachtig, maar met een maag en darmen die denken dat er ineens alles uit moet is dat niet zo plezant. Ook begon het nog te regenen, dus de open hemel van de ochtend was ook weg. Dan maar terug naar beneden met darm problemen e.d. Een uurtje later aangekomen aan de ingang en dus terug naar de toiletten (zonder bril by the way). Eens proberen of cola helpt om alles weer op orde te stellen. En jawel, een beetje later begint het toch iets te beteren. Dan maar terug de site naar binnen voor de 3de keer. Er zijn er niet veel die op 1 dag 3 keer Machu Picchu binnengaan ;-) Nog eventjes naar de viewpoint geweest voor het nemen van de unieke postcard foto en dan terug naar beneden om een stempelke voor het paspoort te gaan halen. Je moet af en toe toch eens de toerist uithangen he.
Normaal gezien gingen we te voet terugkeren naar Aguas Calientes, maar met de regen zagen we dat niet echt zitten. Dan maar de dure bus voor 6 dollar per persoon. Aangekomen in Agus Calientes zijn we nog samen gaan eten, Erna zijn de meeste gaan slapen en Kevin, Inge en ikzelf zijn dan maar nog eens de lokale markt afgelopen. Heb er nog een stenen pijpje gevonden (nummer 3) en ook een rugzak zonder lama op.
's avonds moesten we de trein nemen naar Ollantaytambo om 20u30. Volgens de gids moesten we tegen 20u aan het station staan en aangezien we nog maar 1 spoorlijn gezien hadden, die in het midden van het centrum liep, dachten we dat het daar was. Dat was dus blijkbaar verkeerd gedacht. Bleek er weldegelijk een station te zijn. Gelukkig juist op tijd de peruviaanse trein gehaald en 1,5 uur later waren we in Ollantaytambo. Het is al avond ondertussen (rond 23u), dus na het inchecken in het hostel nog ietske gaan drinken en dan gaan slapen.
Dag 20
De gids komt ons rond 8u terug ophalen in Ollantaytambo om enkele lokale sites te bezoeken. Ik begin er zo mijn buik van vol te hebben. Allemaal hoopjes stenen, met een zonnetempel en nog enkele andere tempels en in de muren moet je steeds een lama of een poema zien. Roze olifantjes begin je soms te zien. Na het bezoeken van 2 inca sites (waaronder die van Ollantaytambo), het drinken van maisbier en het bezoeken van de zoutpannen, terug naar cusco. Tegen 3u in de namiddag waren we terug in cusco en daar ingecheckt in het ninos hotel (2 sterren). Dus dat is pure luxe. Na een goeie douche eindelijk eens verse kleren aangetrokken. Na 4 dagen trekking en 2 dagen sites bezoeken zou je beginnen denken dat je een beetje vuil bent.
Terug proper, ben ik eerst kip met frieten gaan eten en erna nog snel een half uurtje op het internet. Dat was dus juist genoeg om enkele mails te lezen. Om 7u moesten we terug aan het kantoor van vicky zijn. Daar nog een t-shirt in lelijk oranje gekregen met de route van de Salkantay trekking op en een glas slechte wijn. Erna zijn we nog iets gaan eten en drinken, maar aagezien we de dag erna terug om 5u moesten opstaan om de vlucht van half acht te hebben naar Lima, was er van uitgaan niet veel sprake. Nu komen er dus enkele dagen van vliegen :-(
Dag 21
Vroeg opstaan en vlucht terug naar Lima. Tegen 11u aangekomen in Lima en in de namiddag zijn we Mira flores gaan bekijken. Eigenlijk is dit gewoon het rijkere deel van Lima gelegen aan de kust. Ik heb dus de grote oceaan ook eens gezien, maar voor de rest is er eigenlijk niet zo veel te zien. Het is er wel een stuk rustiger en properder dan in de rest van Lima. Erna nog eens de dure markt gaan opzoeken. Zo noemen ze het daar toch. Mij laten verleiden tot het kopen van 2 schilderijen. Bedoeling was 1 voor ma en pa en 1 voor mijzelf. Ondertussen ben ik ze al alletwee kwijt aan ma en pa. Nu nog hopen dat ze de schilderijen eens omhoog hangen. 's Avonds ook enkele flessen pisco gekocht, zodat de broers ook eens weten hoe dat smaakt. Pisco sour kan je blijkbaar ook kopen in den delhaize maar de pure Pisco niet.
's Avonds was het laatste avond in Peru en dus moet er wel een feest zijn. Voor de verandering nog eens rum en cola gekocht en dus is het een lokaal hostel kamer feestje geworden. Ja, in Lima is er dus zo goed als niets te beleven. Het feestje duurde tot 4u.
Dag 22
Aangezien er in Lima toch niets te doen is, pas om 11u opgestaan met slechts 1 doelstelling: het vinden van een sticker met als opschrift dat het daar veilig is om te staan in geval van een aardbeving. Het zijn altijd de 2 zelfde die zo'n zotte dingen doen. Werner en mezelf zijn dus uiteindelijk in het niet toeristische deel beland van Lima en daar heb je dus veel bekijks. Je moet weten dat we beiden ongeveer 1m90 zijn. Uiteindelijk (na ongeveer een uur) er toch in geslaagd om die sticker te vinden. In Peru is dit dus vrij verkrijgbaar, dus weet je ook dat zo'n sticker daar eigenlijk niets wil zeggen. Direct er 10 gekocht, zodat iedereen er 1 heeft.
Terug in het hostel, tijd om richting luchthaven te gaan. Blijkbaar is het vliegtuig overboekt en het aanbod gekregen om voor 150euro een nachtje langer in het sheraton te blijven. Nope, voor 150euro blijf ik niet in een stad als Lima. Benoit en Ellen doen het wel. We zijn dus nog met 8.
Dag 23
Vlucht Lima - Madrid: een stel jonge peruviaantjes in de buurt van mijn zetel, dus slapen is niet echt ideaal.
Vlucht Madrid - Brussel: nen vlaming naast mij, ik heb dus 2uurkes kunnen slapen.
Tegen 's avonds waren we in Zaventem en aangezien Stijn en ikzelf (beiden met de trein naar Gent) toch nog 20 minuten moesten wachten, eerst nen duvel gaan drinken. Dat kan smaken. Aangekomen in Gent eerst een douchke genomen en dan frieten gaan halen. Dat smaakt nog meer! Erna rustig in slaap gevallen.
Days after:
Jawel, de dagen erna gewoon op peruviaanse tijd blijven leven. Dat belooft dus voor morgen om terug te gaan werken.
Vanaf nu zal deze blog ook terug overschakelen op een technische blog.
Tot volgend jaar voor velen, misschien wel bolivie ;-)
Vroeg opstaan en bezoek van Machu Pichu. Blijkbaar was dat vroeg opstaan niet gelukt bij de kok. Hij heeft naar het schijnt de dag ervoor iets te diep in het glas gekeken. Gevolg: geen deftig ontbijt, enkel brood, koekskes en the.
Rond half zes de bus genomen naar Machu Picchu waar we om 6uur waren. En jawel, open hemel, geen wolken en ook geen mist. De kans dat het zo is in Machu Picchu is zeer klein.
Ok, toegegeven, het is een schone site en je bent onder de indruk als je dat voor de eerste keer ziet. Laat Machu Picchu dus niet links liggen als je in Peru bent. Maar zeggen dat het een wereldwonder is (toch 1 van de nieuwe) vind ik een beetje overdreven. Cusco bv ligt een stuk hoger en heeft ook resten van inca sites. En dat verhaaltje dat het pas in de 20e eeuw is ontdekt, klopt ook niet echt. Het is pas sinds vorige eeuw dat men er belang heeft aan gehecht. De plaatselijke bewoners wisten al veel langer van de site. Dat de spanjaarden er nooit zijn geraakt lijkt mij niet echt belangrijk of het een wereldwonder is of niet. Maar het is dus wel prachtig om zien. Na de gebruikelijke uitleg van de gids (duurt ongeveer 2uur), was het de bedoeling om de Wayna Picchu te beklimmen om een prachtig zicht te krijgen over de site. Let op: er mogen maar 400 mensen tegelijk op die berg, dus tijdig een stempelke gaan halen. Eerst toch even naar het toilet (volledig terug aan de ingang, 10 minuutjes stappen), want het begint dringend te worden blijkbaar. Na terug aan de ingang van Wayna Picchu te zijn gekomen en nog eventjes te wachten konden we eindelijk beginnen. Het is ongeveer 1u stijl omhoog, dus eigenlijk is dat niets. Maar nu komt het blaadje sla van gisteren. Het zicht was prachtig, maar met een maag en darmen die denken dat er ineens alles uit moet is dat niet zo plezant. Ook begon het nog te regenen, dus de open hemel van de ochtend was ook weg. Dan maar terug naar beneden met darm problemen e.d. Een uurtje later aangekomen aan de ingang en dus terug naar de toiletten (zonder bril by the way). Eens proberen of cola helpt om alles weer op orde te stellen. En jawel, een beetje later begint het toch iets te beteren. Dan maar terug de site naar binnen voor de 3de keer. Er zijn er niet veel die op 1 dag 3 keer Machu Picchu binnengaan ;-) Nog eventjes naar de viewpoint geweest voor het nemen van de unieke postcard foto en dan terug naar beneden om een stempelke voor het paspoort te gaan halen. Je moet af en toe toch eens de toerist uithangen he.
Normaal gezien gingen we te voet terugkeren naar Aguas Calientes, maar met de regen zagen we dat niet echt zitten. Dan maar de dure bus voor 6 dollar per persoon. Aangekomen in Agus Calientes zijn we nog samen gaan eten, Erna zijn de meeste gaan slapen en Kevin, Inge en ikzelf zijn dan maar nog eens de lokale markt afgelopen. Heb er nog een stenen pijpje gevonden (nummer 3) en ook een rugzak zonder lama op.
's avonds moesten we de trein nemen naar Ollantaytambo om 20u30. Volgens de gids moesten we tegen 20u aan het station staan en aangezien we nog maar 1 spoorlijn gezien hadden, die in het midden van het centrum liep, dachten we dat het daar was. Dat was dus blijkbaar verkeerd gedacht. Bleek er weldegelijk een station te zijn. Gelukkig juist op tijd de peruviaanse trein gehaald en 1,5 uur later waren we in Ollantaytambo. Het is al avond ondertussen (rond 23u), dus na het inchecken in het hostel nog ietske gaan drinken en dan gaan slapen.
Dag 20
De gids komt ons rond 8u terug ophalen in Ollantaytambo om enkele lokale sites te bezoeken. Ik begin er zo mijn buik van vol te hebben. Allemaal hoopjes stenen, met een zonnetempel en nog enkele andere tempels en in de muren moet je steeds een lama of een poema zien. Roze olifantjes begin je soms te zien. Na het bezoeken van 2 inca sites (waaronder die van Ollantaytambo), het drinken van maisbier en het bezoeken van de zoutpannen, terug naar cusco. Tegen 3u in de namiddag waren we terug in cusco en daar ingecheckt in het ninos hotel (2 sterren). Dus dat is pure luxe. Na een goeie douche eindelijk eens verse kleren aangetrokken. Na 4 dagen trekking en 2 dagen sites bezoeken zou je beginnen denken dat je een beetje vuil bent.
Terug proper, ben ik eerst kip met frieten gaan eten en erna nog snel een half uurtje op het internet. Dat was dus juist genoeg om enkele mails te lezen. Om 7u moesten we terug aan het kantoor van vicky zijn. Daar nog een t-shirt in lelijk oranje gekregen met de route van de Salkantay trekking op en een glas slechte wijn. Erna zijn we nog iets gaan eten en drinken, maar aagezien we de dag erna terug om 5u moesten opstaan om de vlucht van half acht te hebben naar Lima, was er van uitgaan niet veel sprake. Nu komen er dus enkele dagen van vliegen :-(
Dag 21
Vroeg opstaan en vlucht terug naar Lima. Tegen 11u aangekomen in Lima en in de namiddag zijn we Mira flores gaan bekijken. Eigenlijk is dit gewoon het rijkere deel van Lima gelegen aan de kust. Ik heb dus de grote oceaan ook eens gezien, maar voor de rest is er eigenlijk niet zo veel te zien. Het is er wel een stuk rustiger en properder dan in de rest van Lima. Erna nog eens de dure markt gaan opzoeken. Zo noemen ze het daar toch. Mij laten verleiden tot het kopen van 2 schilderijen. Bedoeling was 1 voor ma en pa en 1 voor mijzelf. Ondertussen ben ik ze al alletwee kwijt aan ma en pa. Nu nog hopen dat ze de schilderijen eens omhoog hangen. 's Avonds ook enkele flessen pisco gekocht, zodat de broers ook eens weten hoe dat smaakt. Pisco sour kan je blijkbaar ook kopen in den delhaize maar de pure Pisco niet.
's Avonds was het laatste avond in Peru en dus moet er wel een feest zijn. Voor de verandering nog eens rum en cola gekocht en dus is het een lokaal hostel kamer feestje geworden. Ja, in Lima is er dus zo goed als niets te beleven. Het feestje duurde tot 4u.
Dag 22
Aangezien er in Lima toch niets te doen is, pas om 11u opgestaan met slechts 1 doelstelling: het vinden van een sticker met als opschrift dat het daar veilig is om te staan in geval van een aardbeving. Het zijn altijd de 2 zelfde die zo'n zotte dingen doen. Werner en mezelf zijn dus uiteindelijk in het niet toeristische deel beland van Lima en daar heb je dus veel bekijks. Je moet weten dat we beiden ongeveer 1m90 zijn. Uiteindelijk (na ongeveer een uur) er toch in geslaagd om die sticker te vinden. In Peru is dit dus vrij verkrijgbaar, dus weet je ook dat zo'n sticker daar eigenlijk niets wil zeggen. Direct er 10 gekocht, zodat iedereen er 1 heeft.
Terug in het hostel, tijd om richting luchthaven te gaan. Blijkbaar is het vliegtuig overboekt en het aanbod gekregen om voor 150euro een nachtje langer in het sheraton te blijven. Nope, voor 150euro blijf ik niet in een stad als Lima. Benoit en Ellen doen het wel. We zijn dus nog met 8.
Dag 23
Vlucht Lima - Madrid: een stel jonge peruviaantjes in de buurt van mijn zetel, dus slapen is niet echt ideaal.
Vlucht Madrid - Brussel: nen vlaming naast mij, ik heb dus 2uurkes kunnen slapen.
Tegen 's avonds waren we in Zaventem en aangezien Stijn en ikzelf (beiden met de trein naar Gent) toch nog 20 minuten moesten wachten, eerst nen duvel gaan drinken. Dat kan smaken. Aangekomen in Gent eerst een douchke genomen en dan frieten gaan halen. Dat smaakt nog meer! Erna rustig in slaap gevallen.
Days after:
Jawel, de dagen erna gewoon op peruviaanse tijd blijven leven. Dat belooft dus voor morgen om terug te gaan werken.
Vanaf nu zal deze blog ook terug overschakelen op een technische blog.
Tot volgend jaar voor velen, misschien wel bolivie ;-)
donderdag 27 september 2007
Peru dag 15 tot dag 18
Dag 15
Start van de 4-daagse trekking Salkantay - Santa Teresa - Machu Pichu. Alweer vroeg opstaan. Om half zes opstaan en om 6uur vertrekken met een busje richting vertrekpunt van de trekking. De verkoudheid is blijkbaar zo goed als weg, dus ideaal voor de start van de trekking. Bedoeling is om eerst met de bus van Cusco naar Mollepata te gaan. In Mollepata hebben we ontbeten in een toeristisch restaurantje. Met andere woorden het was veel te duur en niet echt goed. Normaal gezien begint de trekking in Mollepata, maar blijkbaar wou de gids met het busje nog doorrijden tot aan de plaats waar we 's middags zouden eten. Gelukkig kon op een bepaald moment het busje niet meer verder, zodat we toch nog een beetje trekking hadden in de voormiddag. 's Middags hebben we gegeten in Silcakancha. Eigenlijk is dat niet meer dan een hut, waar de kok eten kan klaarmaken. Klein probleemke: het zat er vol met vliegjes die bijten en blijkbaar ook bloed durven zuigen. Je zou gaan zeggen dat het muggen zijn. Daar dus vrij snel vertrokken richting plaats van overnachting (Soraypampa). Normaal gezien doe je daar tussen 2 a 3 uur over, maar bij ons was het tussen de 1,5 a 2 uur.
Na het opzetten van het tentenkamp (door de gidsen) en het nuttigen van enkele pintjes, heb ik vrij snel vastgesteld dat het er vrij koud ging zijn. Je mag er dan wel uitzicht hebben op de besneeuwde Salkantay, die niet te beklimmen is. Het is er is 's nachts ijskoud. Er is dan maar 1 oplossing: een bottle rum en een fles cola. Die flessen rum zijn er uiteindelijk 3 geworden (de groep heeft er ook enkele leeggedronken). 's Nachts hebben Werner, de kok en ikzelf de derde fles dan maar leeggedronken. Het is dan direct warmer voor te slapen.
Dag 16
Trekking van Soraypampa naar Challway met passage over een pas van 4600 meter. Jawel, dus weer vroeg opstaan en eerst 4 uur stijgen tot aan de 4600 meter. Dat valt eigenlijk nog mee, na een nachtje doorzetten. Op het einde was het een stuk lastiger, maar dat zal wel voornamelijk met de hoogte te maken hebben. Op de top heeft de gids een ceremonie gedaan opdat we in Machu Pichu goed weer zouden hebben en om al die goden gunstig te stemmen. Mocht je dit doen 1km lager, ik lig plat van het lachen. Op die hoogte is dat iets moeilijker. Na de ceremonie kon het voor niet snel genoeg gaan. De hoogte begon parten te spelen en dalen was dus de boodschap.
Dalen tot Huayracpampa: De plaatse waar we nog eens iets konden eten. Eigenlijk is dit een vrij lastige afdaling, maar wel met prachtige uitzichten. Onderweg hebben we ik mij dan ook gewoon eens een half uurke op het gras gelegd en zelfs eventjes in slaap gevallen. De rest had er zich gewoon bijgelegd. Dan verder dalen tot in de valei en daar super pikant gegeten. Blijkbaar een misverstand tussen gids en kok.
Na het eten nog een siesta voor een kwartier en daarna kwamen we terug tussen de bomen en ook de muggen. Prachtige bloemen en vogels gezien, maar die muggen zijn niet normaal. Ze gaan overal door en de jeuk is niet te schatten. Ik heb er nu nog steeds last van. Nee het is geen malaria, daarvoor zaten we veel te hoog. Uiteindelijk komen we aan in Challway op een hoogte van 2950 meter na een dagje van ongeveer 8u stappen.
Dag 17
Van Challway naar Playa (2100m). Dit is een korte dag, maar wel met prachtige zichten. Onderweg zijn er ook enkele warmwaterbronnen, waarvan we 's avonds nog zullen genieten.
Op de site Lluskamayo hebben we 's middags gegeten en het was daar ook het begin van de toeristen terug. Van Lluskamayo was het met de bus naar Playa, waar we overnachten. Van Playa konden we dan met de bus naar de warmwaterbronnen gaan om te gaan zwemmen. Dat hebben we dan ook gedaan: 3 zwembaden in openlucht die ze eigenlijk nog aan het aanleggen zijn. Dus wie volgend jaar gaat zal er een prachtig complex treffen. Maar na het zwemmen kwamen de muggen weer opzetten. Mocht hier kans op malaria of dengue zijn, ik kom zot. Tegen die beestjes is niets aan te vangen.
's Avonds terug naar Playa en wachten op het eten. Dat duurde vrij lang en dus met de groep maar een flesje rum en cola leeggedronken. Na het eten nog een tweede en een derde flesje. Uiteindelijk terug met Werner en de gids achergebleven en de gids eens laten meedrinken. Als dat maar goed komt de dag erna. Het was uiteindelijk rond 5u tegen dat ik mijn matje had teruggevonden.
Dag 18
De laatste dag van de trekking. Normaal gezien is dit eerst met de bus naar Llactapata. Maar de dag ervoor hadden we al gezegd dat we liever een stuk zelf zouden stappen. Dus vrij snel stonden we terug met onze voeten op de grond en dan ging het razendsnel naar het dorpje voor het middageten. Enkel de hulpgids was mee. De eerste gids bleef in de auto zitten (waarschijnlijk een kater van de dag ervoor ;-))
Aangekomen heb ik mij eerst in het midden van de sporen gelegd en half uurke geslapen. Geen kater meer maar wel nog serieus moe. Jawel sporen, we komen dus in de buurt van Machu Pichu. Na het eten ging het verder te voet over de sporen naar Aguas Calientes (1650m). Een saaie afdaling waar weinig te zien is. Ook het volgen van houten balkjes is saai en je komt er zot van. Aangekomen in Aguas Calientes snel een hamburger gegeten en voor 1 keer het blad sla ook naar binnen gespeeld. Die sla zal de dag erna nog terugkomen op een slecht moment. 's avonds vroeg gaan slapen, want de dag erna is Machu Pichu dag en dus opstaan om half 5.
Start van de 4-daagse trekking Salkantay - Santa Teresa - Machu Pichu. Alweer vroeg opstaan. Om half zes opstaan en om 6uur vertrekken met een busje richting vertrekpunt van de trekking. De verkoudheid is blijkbaar zo goed als weg, dus ideaal voor de start van de trekking. Bedoeling is om eerst met de bus van Cusco naar Mollepata te gaan. In Mollepata hebben we ontbeten in een toeristisch restaurantje. Met andere woorden het was veel te duur en niet echt goed. Normaal gezien begint de trekking in Mollepata, maar blijkbaar wou de gids met het busje nog doorrijden tot aan de plaats waar we 's middags zouden eten. Gelukkig kon op een bepaald moment het busje niet meer verder, zodat we toch nog een beetje trekking hadden in de voormiddag. 's Middags hebben we gegeten in Silcakancha. Eigenlijk is dat niet meer dan een hut, waar de kok eten kan klaarmaken. Klein probleemke: het zat er vol met vliegjes die bijten en blijkbaar ook bloed durven zuigen. Je zou gaan zeggen dat het muggen zijn. Daar dus vrij snel vertrokken richting plaats van overnachting (Soraypampa). Normaal gezien doe je daar tussen 2 a 3 uur over, maar bij ons was het tussen de 1,5 a 2 uur.
Na het opzetten van het tentenkamp (door de gidsen) en het nuttigen van enkele pintjes, heb ik vrij snel vastgesteld dat het er vrij koud ging zijn. Je mag er dan wel uitzicht hebben op de besneeuwde Salkantay, die niet te beklimmen is. Het is er is 's nachts ijskoud. Er is dan maar 1 oplossing: een bottle rum en een fles cola. Die flessen rum zijn er uiteindelijk 3 geworden (de groep heeft er ook enkele leeggedronken). 's Nachts hebben Werner, de kok en ikzelf de derde fles dan maar leeggedronken. Het is dan direct warmer voor te slapen.
Dag 16
Trekking van Soraypampa naar Challway met passage over een pas van 4600 meter. Jawel, dus weer vroeg opstaan en eerst 4 uur stijgen tot aan de 4600 meter. Dat valt eigenlijk nog mee, na een nachtje doorzetten. Op het einde was het een stuk lastiger, maar dat zal wel voornamelijk met de hoogte te maken hebben. Op de top heeft de gids een ceremonie gedaan opdat we in Machu Pichu goed weer zouden hebben en om al die goden gunstig te stemmen. Mocht je dit doen 1km lager, ik lig plat van het lachen. Op die hoogte is dat iets moeilijker. Na de ceremonie kon het voor niet snel genoeg gaan. De hoogte begon parten te spelen en dalen was dus de boodschap.
Dalen tot Huayracpampa: De plaatse waar we nog eens iets konden eten. Eigenlijk is dit een vrij lastige afdaling, maar wel met prachtige uitzichten. Onderweg hebben we ik mij dan ook gewoon eens een half uurke op het gras gelegd en zelfs eventjes in slaap gevallen. De rest had er zich gewoon bijgelegd. Dan verder dalen tot in de valei en daar super pikant gegeten. Blijkbaar een misverstand tussen gids en kok.
Na het eten nog een siesta voor een kwartier en daarna kwamen we terug tussen de bomen en ook de muggen. Prachtige bloemen en vogels gezien, maar die muggen zijn niet normaal. Ze gaan overal door en de jeuk is niet te schatten. Ik heb er nu nog steeds last van. Nee het is geen malaria, daarvoor zaten we veel te hoog. Uiteindelijk komen we aan in Challway op een hoogte van 2950 meter na een dagje van ongeveer 8u stappen.
Dag 17
Van Challway naar Playa (2100m). Dit is een korte dag, maar wel met prachtige zichten. Onderweg zijn er ook enkele warmwaterbronnen, waarvan we 's avonds nog zullen genieten.
Op de site Lluskamayo hebben we 's middags gegeten en het was daar ook het begin van de toeristen terug. Van Lluskamayo was het met de bus naar Playa, waar we overnachten. Van Playa konden we dan met de bus naar de warmwaterbronnen gaan om te gaan zwemmen. Dat hebben we dan ook gedaan: 3 zwembaden in openlucht die ze eigenlijk nog aan het aanleggen zijn. Dus wie volgend jaar gaat zal er een prachtig complex treffen. Maar na het zwemmen kwamen de muggen weer opzetten. Mocht hier kans op malaria of dengue zijn, ik kom zot. Tegen die beestjes is niets aan te vangen.
's Avonds terug naar Playa en wachten op het eten. Dat duurde vrij lang en dus met de groep maar een flesje rum en cola leeggedronken. Na het eten nog een tweede en een derde flesje. Uiteindelijk terug met Werner en de gids achergebleven en de gids eens laten meedrinken. Als dat maar goed komt de dag erna. Het was uiteindelijk rond 5u tegen dat ik mijn matje had teruggevonden.
Dag 18
De laatste dag van de trekking. Normaal gezien is dit eerst met de bus naar Llactapata. Maar de dag ervoor hadden we al gezegd dat we liever een stuk zelf zouden stappen. Dus vrij snel stonden we terug met onze voeten op de grond en dan ging het razendsnel naar het dorpje voor het middageten. Enkel de hulpgids was mee. De eerste gids bleef in de auto zitten (waarschijnlijk een kater van de dag ervoor ;-))
Aangekomen heb ik mij eerst in het midden van de sporen gelegd en half uurke geslapen. Geen kater meer maar wel nog serieus moe. Jawel sporen, we komen dus in de buurt van Machu Pichu. Na het eten ging het verder te voet over de sporen naar Aguas Calientes (1650m). Een saaie afdaling waar weinig te zien is. Ook het volgen van houten balkjes is saai en je komt er zot van. Aangekomen in Aguas Calientes snel een hamburger gegeten en voor 1 keer het blad sla ook naar binnen gespeeld. Die sla zal de dag erna nog terugkomen op een slecht moment. 's avonds vroeg gaan slapen, want de dag erna is Machu Pichu dag en dus opstaan om half 5.
maandag 17 september 2007
dag 10 - 14
Dag 10
De bedoeling was om in Sicuani de geweven Inca brug te gaan bezoeken. Dus eerst een busreis van enkele uren, om dan vast te stellen dat het eigenlijk nog eens 4u enkel was om die Inca brug te bezoekn. Onmogeljk dus!
Wel hebben we in Sicuani voor het eerst het echte Peruviaanse leven gezien, aangezien dit totaal geen toeristische plaats is. Ook een nieuwe vorm van Pisco ontdekt, deze keer met anijs.
Ondertussen begin ik ook de gevolgen te ondervinden van de nachtelijke trekking in de colca canyon. Een verkoudheid is op komst.
Conclusie: Dag 10 was een dag van reizen en niets doen.
Dag 11
Aangezien het bezoeken van de brug veel te veel tijd in beslag zou nemen, hebben we besloten om enkel de in de buurt gelegen inca ruines te gaan bezoeken. Maw de eerste hoop stenen van de inca´s. Wel prachtig om zien. De site bestaat uit een tempel, met bijhorende woningen en 180 silo´s voor de opslag van voedsel. Veel staat er natuurlijk niet meer recht, maar het is wel indrukwekkend om te zien hoe men het in de tijd heeft gedaan.
Erna zijn we terug naar Sicuani gegaan om ietske te eten en erna de bus richting cusco te nemen (nog eens 3 uur). Voor de eerste keer geboeft op de lokale markt. Je zit er eigenlijk midden in de keuken van moeder de vrouw en krijgt wat de pot schaft. Kostprijs is steeds tussen de 2 a 3 sol, of zo´n 20 ot 30 belgische frankskes. Daarvoor krijg je dus een volledig bord vol met lekker eten en ik heb er nog steeds geen gevolgen van ondervonden.
Na het eten dus de busreis naar Cusco, het toeristisch centrum van Peru. ´s avonds hebben we daar een serieus stapke in de wereld gezet n de discotheek (up town). Ht aantal pisco´s en rum cola´s vloeide rijkelijk en de dag erna was dan ook iets lastiger.
Ondertussen blijft de verkoudheid maar duren. Hopelijk komt dit nog goed voor de volgende trekking :-(
Dag 12
De eerste dag van het bezoeken van Cusco. Voor 35 sol kan je hier een ticket krijgen voor alle musea. Dit is wel studententarief, wat je kan verkrijgen mbv je SIS kaart (Social International Student). Anders betaal je het dubbele. Na het bezoeken van een 4tal musea tot de conclusie gekomen dat deze niet echt de moeite zijn. Dan maar begonnen met de lokale marktjes af te schuimen op zoek naar iets om op mijn hoofd te zetten en een muts. Deze ook gevonden tegen de gebruikelijke spotprijzen.
Om 18u moesten we in het lokale kantoor zijn voor de officiale uitnodiging van het feest op dag 13. We mochten immers naar de 15de verjaardag van de dochter van Vicky die de trekking naar Machu Pichu organiseert. Vanaf de 15de verjaardag wordt het meisje blijkbaar senorita en dat is hier vrij belangrijk.
´s avonds ben ik na het eten direct gaan slapen. De verkoudheid is immers zo erg dat ik zelfs geen pisco meer durf drinken. Maar we gaan door zoals altijd :-)
Dag 13
Dag 2 van het bezoeken van cusco. Eerst moesten we om 9 uur terug aan het kantoor van vicky zijn voor het oefenen van de dans voor avondfeest. Maar blijkbaar was de zaal nog niet open, dus de ceremoniele openingsdans ging a límproviste zijn. Jawel elke belgische man moet meedansen in de openingsdans met een lokale peruviaanse die ook op het feest is.
Na wachten en discussieren hebben we 4 ruines van de inca´s bzocht waarvan de 4de echt wel de moeite is, met name ´sexy women´. Je schrijft het eigenlijk zo niet, maar je spreekt het wel zo uit. Prachtig om zien hoe men in die tijd zulke bouwwerken kon verwezenlijken. Na het bezoeken van de ruines was het al rap 4 uur in de namiddag en dus tijd voor siesta zodat we uitgerust waren voor het avondfeest. We moesten om 8u aan het kantoor van Vicky zijn waar een bus ons naar de zaal zou brengen. Rekening gehouden met het feit dfat het in Peru dit jaar het jaar van de punctualiteit is, kwam de bus er toch door rond half negen (het kan ook nog iets later geweest zijn).
Blijkbaar verlopen Peruviaanse feesten iets anders dan europeaanse. Toegekomen op het feest bleek er nog niet veel volk te zijn, zeg maar zo goed als niemand. We waren dus al te laat maar nog steeds de eerste. Blijkt ook nog dat er voor middernacht niets wordt gedronken of gegeten. Dit kunnen wij dus niet laten gebeuren, en na een 20 tal minuten zijn we naar de lokale nachtwinkel gegaan achter chips een rum.
Tegen 23 begon de officiele ceremonie. Je kan het vergelijken met een suite van 20 koppels. Alleen is het meisje telkens een peruviaanse en de man (toch in dit geval) een belg, die soms al iets te veel heeft gedronken. Vraag me dus niet met wie ik die trap ben afgegaan, want zij sprak geen engels en ik geen spaans. De uiteindelijke openingsdans bleek een wals te zijn.
Maar ja, we hebben nog steeds honger en dorst. Dus dan maar nar het lokale pollo (kip) restaurant en nog een beetje drinken gaan kopen in de lokale nachtwinkel. Na te zijn gaan eten was het al snel na 1 uur, en blijkbaar is men dan toch begonnen met eten en drinken op het feest. Maar dan heb ik er de brui aan gegeven. De combinatie van Perdolan en alkohol is bijkbaar niet zo goed. Tegen iets voor 2 zat ik in mijn bed.
Een feest in peru is dus blijkbaar iets zeer speciaal. Veel chaos, veel dansen, en pas op het einde eten en drinken.
Dag 14
Vrije dag voor iedereen. Maw geslapen tot de middag en erna gaan eten op de lokale markt in cusco voor 3 sol (30 belgische frankskes).
Na het eten gewoon rondgehangen in cusco en bekomen van het feesten van de dag ervoor. Eigenlijk het vooral rustig aan gedaan want morgen vertrekken we op trekking naar Machu Pichu (Salkantay). Ondertussen ook de gids gezien die terug zegt dat het zeker niet stijl en lastig is, maar eigenlijk weten we al dat het zeer lastig zal zijn, vooral de eerste 2 dagen. Terug meer dan 1000 meter stijgen op 1 dag, maar nu veel hoger (tot rond de 4500 meter). Laat ons dus hopen dat de verkoudheid ons geen parten zal spelen.
De trekking duurt in totaal 5 dagen. Ik zal dus nog eens 5 dagen zonder gsm en internet zitten, tenzij we onderweg dorpjes tegenkomen. Tot na Machu Pichu, mijn 3de wereldwonder!
De bedoeling was om in Sicuani de geweven Inca brug te gaan bezoeken. Dus eerst een busreis van enkele uren, om dan vast te stellen dat het eigenlijk nog eens 4u enkel was om die Inca brug te bezoekn. Onmogeljk dus!
Wel hebben we in Sicuani voor het eerst het echte Peruviaanse leven gezien, aangezien dit totaal geen toeristische plaats is. Ook een nieuwe vorm van Pisco ontdekt, deze keer met anijs.
Ondertussen begin ik ook de gevolgen te ondervinden van de nachtelijke trekking in de colca canyon. Een verkoudheid is op komst.
Conclusie: Dag 10 was een dag van reizen en niets doen.
Dag 11
Aangezien het bezoeken van de brug veel te veel tijd in beslag zou nemen, hebben we besloten om enkel de in de buurt gelegen inca ruines te gaan bezoeken. Maw de eerste hoop stenen van de inca´s. Wel prachtig om zien. De site bestaat uit een tempel, met bijhorende woningen en 180 silo´s voor de opslag van voedsel. Veel staat er natuurlijk niet meer recht, maar het is wel indrukwekkend om te zien hoe men het in de tijd heeft gedaan.
Erna zijn we terug naar Sicuani gegaan om ietske te eten en erna de bus richting cusco te nemen (nog eens 3 uur). Voor de eerste keer geboeft op de lokale markt. Je zit er eigenlijk midden in de keuken van moeder de vrouw en krijgt wat de pot schaft. Kostprijs is steeds tussen de 2 a 3 sol, of zo´n 20 ot 30 belgische frankskes. Daarvoor krijg je dus een volledig bord vol met lekker eten en ik heb er nog steeds geen gevolgen van ondervonden.
Na het eten dus de busreis naar Cusco, het toeristisch centrum van Peru. ´s avonds hebben we daar een serieus stapke in de wereld gezet n de discotheek (up town). Ht aantal pisco´s en rum cola´s vloeide rijkelijk en de dag erna was dan ook iets lastiger.
Ondertussen blijft de verkoudheid maar duren. Hopelijk komt dit nog goed voor de volgende trekking :-(
Dag 12
De eerste dag van het bezoeken van Cusco. Voor 35 sol kan je hier een ticket krijgen voor alle musea. Dit is wel studententarief, wat je kan verkrijgen mbv je SIS kaart (Social International Student). Anders betaal je het dubbele. Na het bezoeken van een 4tal musea tot de conclusie gekomen dat deze niet echt de moeite zijn. Dan maar begonnen met de lokale marktjes af te schuimen op zoek naar iets om op mijn hoofd te zetten en een muts. Deze ook gevonden tegen de gebruikelijke spotprijzen.
Om 18u moesten we in het lokale kantoor zijn voor de officiale uitnodiging van het feest op dag 13. We mochten immers naar de 15de verjaardag van de dochter van Vicky die de trekking naar Machu Pichu organiseert. Vanaf de 15de verjaardag wordt het meisje blijkbaar senorita en dat is hier vrij belangrijk.
´s avonds ben ik na het eten direct gaan slapen. De verkoudheid is immers zo erg dat ik zelfs geen pisco meer durf drinken. Maar we gaan door zoals altijd :-)
Dag 13
Dag 2 van het bezoeken van cusco. Eerst moesten we om 9 uur terug aan het kantoor van vicky zijn voor het oefenen van de dans voor avondfeest. Maar blijkbaar was de zaal nog niet open, dus de ceremoniele openingsdans ging a límproviste zijn. Jawel elke belgische man moet meedansen in de openingsdans met een lokale peruviaanse die ook op het feest is.
Na wachten en discussieren hebben we 4 ruines van de inca´s bzocht waarvan de 4de echt wel de moeite is, met name ´sexy women´. Je schrijft het eigenlijk zo niet, maar je spreekt het wel zo uit. Prachtig om zien hoe men in die tijd zulke bouwwerken kon verwezenlijken. Na het bezoeken van de ruines was het al rap 4 uur in de namiddag en dus tijd voor siesta zodat we uitgerust waren voor het avondfeest. We moesten om 8u aan het kantoor van Vicky zijn waar een bus ons naar de zaal zou brengen. Rekening gehouden met het feit dfat het in Peru dit jaar het jaar van de punctualiteit is, kwam de bus er toch door rond half negen (het kan ook nog iets later geweest zijn).
Blijkbaar verlopen Peruviaanse feesten iets anders dan europeaanse. Toegekomen op het feest bleek er nog niet veel volk te zijn, zeg maar zo goed als niemand. We waren dus al te laat maar nog steeds de eerste. Blijkt ook nog dat er voor middernacht niets wordt gedronken of gegeten. Dit kunnen wij dus niet laten gebeuren, en na een 20 tal minuten zijn we naar de lokale nachtwinkel gegaan achter chips een rum.
Tegen 23 begon de officiele ceremonie. Je kan het vergelijken met een suite van 20 koppels. Alleen is het meisje telkens een peruviaanse en de man (toch in dit geval) een belg, die soms al iets te veel heeft gedronken. Vraag me dus niet met wie ik die trap ben afgegaan, want zij sprak geen engels en ik geen spaans. De uiteindelijke openingsdans bleek een wals te zijn.
Maar ja, we hebben nog steeds honger en dorst. Dus dan maar nar het lokale pollo (kip) restaurant en nog een beetje drinken gaan kopen in de lokale nachtwinkel. Na te zijn gaan eten was het al snel na 1 uur, en blijkbaar is men dan toch begonnen met eten en drinken op het feest. Maar dan heb ik er de brui aan gegeven. De combinatie van Perdolan en alkohol is bijkbaar niet zo goed. Tegen iets voor 2 zat ik in mijn bed.
Een feest in peru is dus blijkbaar iets zeer speciaal. Veel chaos, veel dansen, en pas op het einde eten en drinken.
Dag 14
Vrije dag voor iedereen. Maw geslapen tot de middag en erna gaan eten op de lokale markt in cusco voor 3 sol (30 belgische frankskes).
Na het eten gewoon rondgehangen in cusco en bekomen van het feesten van de dag ervoor. Eigenlijk het vooral rustig aan gedaan want morgen vertrekken we op trekking naar Machu Pichu (Salkantay). Ondertussen ook de gids gezien die terug zegt dat het zeker niet stijl en lastig is, maar eigenlijk weten we al dat het zeer lastig zal zijn, vooral de eerste 2 dagen. Terug meer dan 1000 meter stijgen op 1 dag, maar nu veel hoger (tot rond de 4500 meter). Laat ons dus hopen dat de verkoudheid ons geen parten zal spelen.
De trekking duurt in totaal 5 dagen. Ik zal dus nog eens 5 dagen zonder gsm en internet zitten, tenzij we onderweg dorpjes tegenkomen. Tot na Machu Pichu, mijn 3de wereldwonder!
woensdag 12 september 2007
Peru dag 6 - 9
Dag 6
Dus weldegelijk opgestaan om u om met het busje naar de concors te gaan kijken. Ik begon mij eigenlijk al een simpele toerist te voelen, want we stopten in elk dorpje om de lokale marktjes te bezoeken speciaal voor toeristen en dat is dus eigenlijk niet direct mijn ding. Maar goed, na enige tijd dan toch toegekomen op het viewpoint en daar hebben we enkele condors gezien op zeer dichte afstand. Je moet weten dat die vogels een spanwijdte hebben van zo´n 3 meter. Als je dat dus van dichtbij ziet is dat wel spectaculair. Spijtig dat de beestjes beschermd zijn want anders zou ik er wel eentje willen proberen.
Na het bekijken van de condors, zijn we doorgereden naar Cabanaconde (3287m), waar we rond de middag klaar stonden voor vertrek van dag 1 van de trektocht richting Llahuar (2020m). Het kwam dus neer op 3 dalen en 1 uur sterk stijgen. Dalen was geen probleem, maar het stijgen was veel minder. Toegekomen in Llahuar was er wel een warm waterbad met prachtig zicht op de sterrenhemel. Zoiets vind je nergens denk ik. Dus uiteindelijk echt wel de moeite om di afdaling te doen.
Dag 7
Vandaag van Llahuar (2020m) naar Fure (2760m). Aangezien het eerste deel sterk stijgen was, en we dit niet in de zon wilden doen, moesten we dus vroeg vertrekken. Niet echt ideaal voor een avondmens. Ook al lijkt die 700 meter niet veel. Het was toch afzien. Zeker met een linker knie die meewil. Tegen de middag aangekomen in Fure, waar we de mogelijkheid hadden om naar de waterval te gaan kijken (nog eens 2u stappen). Daarvoor heb ik dus gepast en dus rustig met enkele anderen in Fure gebleven.
Dag 8
Van Fure (2760m) naar Oasys (2180m). Alweer voornamelijk dalen, maar het dalen zit hem vooral op het einde. Van in het begin had ik terug last van mijn linkerknie, maar toen heb ik de reflex gel van Werner eens geprobeerd. En jawe, die deed wonderen. Rond de middag waren we in Oasys. Eigenlijk is dat het dorpje dat je in 1 dag van Cabanacodne kan bereiken. Maar dat is dus voor de dutsen. Beter de hele colca canyon doen ;-)
Nu komt het einde. De bedoeling was om op dag 9 om 2 ´s nachts te vertrekken terug naar Cabanaconde. Zo´n 1200 meter stijgen in 4,5u tijd, want om 20 voor 7 vertrok de bus naar Arequipa. Die moesten we halen of het was nog een nachtje wachten in Cabanaconde. Aangezien ik een avondmens ben, net als Stijn en Werner hebben we besloten om op dag 7 om 8u ´s avonds reeds te beginnen aan de klim. Jawel in de pikkendonker, stijl omhoog. Gelukkig ging de gids Victor mee naar boven om de weg te tonen. Maar na helemaal tot het uiterste te zijn gegaan kwamen we om 23u aan in Cabanaconde. Daar was er nog een winkeltje op waar we natuurlijk een fles pisco hebben gekocht en een fles sprite. Slapen konden we doen in het lokale restaurant op de tafels. Voor wie er ooit nog komt, op de tafel als je binnenkomt hebben we niet gelegen ;-)
In het restaurant hebben we nog enkele pisco´s gedronken en dan voor 4uurkes gaan slapen.
Dag 9
Terugreis naar Arequipa, waar ik dus nu zit. Dat is dus een busreis van 6 uur, terug over die piek van 4900 meter. Deze keer met een bloedneus tot gevolg. Geen coca blaadjes meer gebruikt (coca is niet hetzelfde als cocaine, maar het wordt er denk ik wel van gemaakt).
Aangekomen in Arequipa zijn we terug kip met frieten gaan eten en daarna terug een poging tot diefstal meegemaakt, deze keer bij Kevin. Maar we worden slimmer, en hij heeft dus zijn fototoestel terug.
Daarna ben ik eventjes gaan slapen en na een douchke ben ik fruit en water gaan kopen. Nu zit ik terug achter een pc´ke en binnen 5 minuten gaan we gaan eten of drinken.
Morgen vertrekken we richting cusco, met tussenstop in een dorp waar ze zelf een brug over de rivier vlechten. Het zal dus weer enkele dagen duren alvorens ik nog iets blog.
Dus weldegelijk opgestaan om u om met het busje naar de concors te gaan kijken. Ik begon mij eigenlijk al een simpele toerist te voelen, want we stopten in elk dorpje om de lokale marktjes te bezoeken speciaal voor toeristen en dat is dus eigenlijk niet direct mijn ding. Maar goed, na enige tijd dan toch toegekomen op het viewpoint en daar hebben we enkele condors gezien op zeer dichte afstand. Je moet weten dat die vogels een spanwijdte hebben van zo´n 3 meter. Als je dat dus van dichtbij ziet is dat wel spectaculair. Spijtig dat de beestjes beschermd zijn want anders zou ik er wel eentje willen proberen.
Na het bekijken van de condors, zijn we doorgereden naar Cabanaconde (3287m), waar we rond de middag klaar stonden voor vertrek van dag 1 van de trektocht richting Llahuar (2020m). Het kwam dus neer op 3 dalen en 1 uur sterk stijgen. Dalen was geen probleem, maar het stijgen was veel minder. Toegekomen in Llahuar was er wel een warm waterbad met prachtig zicht op de sterrenhemel. Zoiets vind je nergens denk ik. Dus uiteindelijk echt wel de moeite om di afdaling te doen.
Dag 7
Vandaag van Llahuar (2020m) naar Fure (2760m). Aangezien het eerste deel sterk stijgen was, en we dit niet in de zon wilden doen, moesten we dus vroeg vertrekken. Niet echt ideaal voor een avondmens. Ook al lijkt die 700 meter niet veel. Het was toch afzien. Zeker met een linker knie die meewil. Tegen de middag aangekomen in Fure, waar we de mogelijkheid hadden om naar de waterval te gaan kijken (nog eens 2u stappen). Daarvoor heb ik dus gepast en dus rustig met enkele anderen in Fure gebleven.
Dag 8
Van Fure (2760m) naar Oasys (2180m). Alweer voornamelijk dalen, maar het dalen zit hem vooral op het einde. Van in het begin had ik terug last van mijn linkerknie, maar toen heb ik de reflex gel van Werner eens geprobeerd. En jawe, die deed wonderen. Rond de middag waren we in Oasys. Eigenlijk is dat het dorpje dat je in 1 dag van Cabanacodne kan bereiken. Maar dat is dus voor de dutsen. Beter de hele colca canyon doen ;-)
Nu komt het einde. De bedoeling was om op dag 9 om 2 ´s nachts te vertrekken terug naar Cabanaconde. Zo´n 1200 meter stijgen in 4,5u tijd, want om 20 voor 7 vertrok de bus naar Arequipa. Die moesten we halen of het was nog een nachtje wachten in Cabanaconde. Aangezien ik een avondmens ben, net als Stijn en Werner hebben we besloten om op dag 7 om 8u ´s avonds reeds te beginnen aan de klim. Jawel in de pikkendonker, stijl omhoog. Gelukkig ging de gids Victor mee naar boven om de weg te tonen. Maar na helemaal tot het uiterste te zijn gegaan kwamen we om 23u aan in Cabanaconde. Daar was er nog een winkeltje op waar we natuurlijk een fles pisco hebben gekocht en een fles sprite. Slapen konden we doen in het lokale restaurant op de tafels. Voor wie er ooit nog komt, op de tafel als je binnenkomt hebben we niet gelegen ;-)
In het restaurant hebben we nog enkele pisco´s gedronken en dan voor 4uurkes gaan slapen.
Dag 9
Terugreis naar Arequipa, waar ik dus nu zit. Dat is dus een busreis van 6 uur, terug over die piek van 4900 meter. Deze keer met een bloedneus tot gevolg. Geen coca blaadjes meer gebruikt (coca is niet hetzelfde als cocaine, maar het wordt er denk ik wel van gemaakt).
Aangekomen in Arequipa zijn we terug kip met frieten gaan eten en daarna terug een poging tot diefstal meegemaakt, deze keer bij Kevin. Maar we worden slimmer, en hij heeft dus zijn fototoestel terug.
Daarna ben ik eventjes gaan slapen en na een douchke ben ik fruit en water gaan kopen. Nu zit ik terug achter een pc´ke en binnen 5 minuten gaan we gaan eten of drinken.
Morgen vertrekken we richting cusco, met tussenstop in een dorp waar ze zelf een brug over de rivier vlechten. Het zal dus weer enkele dagen duren alvorens ik nog iets blog.
zaterdag 8 september 2007
Peru dag 5
Zo rond 6u in de ochtend opgestaan na een nachtje van zeer slecht slapen. Maar goed, de hele dag moesten we toch maar op de bus zitten om uiteindelijk in chivay terecht te komen vanwaar de eigenlijk colca canyon trekking kan beginnen.
Probleemke: Met die bus moesten we dus een hoogte van 4910 meter over en gelukkig hadden we onze voorzorgen genomen. Jawel, coca blaadjes boefen aan de lopende band. Gebruiksaanwijzing:
Je koopt eerst voor zo´n 2 sol (20 frankskes) een zak vol met coca blaadjes. Telkens als je een petit tournemenque denkt te krijgen neem je zo´n 5tal blaadjes, stopt deze in je mond en maak je er een bolleke van. Van zodra er geen smaak meer inzit gooi je het hele boeltje weg. Het moeilijkste punten is het in je mond stoppen van de blaadjes en het uitspuwen van de blaadjes. Dat gaat meestal samen met kotsneigingen.
Het resultaat is dat de hoogteziekte verdwijnt en je weer verder kan. Aan te raden is wel om er tijdig mee te beginnen, dus vanaf zo´n 2500 meter. Inge (iemand die ook mee is) heeft dit niet gedaan met alle gevolgen vandien.
Na de busrit zijn we toegekomen in chivay en eerst gaan eten en heb ik voor de eerste keer alpaca gegeten (een variant van lama). Was ik denk ik nog vergeten te vermelden bij dag 4, toen heb ik een cavia gegeten. Met kop en pootjes er nog aan! Ja er zijn foto´s van en ze zullen nog wel eens online komen.
Na de lunch zijn we gaan zwemmen in een warm water bron. Zo vind je er hier vele aangezien dit hier vulkanisch gebied is (in de buurt van el misti e.d.). Dat was echt zalig zeker met een arequipa pintje erbij ;-)
Ondertussen zit ik hier dus terug in een internet cafe waar de verbinding bijzonder traag is. Maar goed, alles verloopt hier een beetje trager ;-)
Morgen is het om 5uur op te staan om te vertrekken naar het viewpoint voor de condors te gaan bekijken. Die vertrekken blijkbaar bij zonsopgang dus het zal weer lastig worden.
Tot maandag of dinsdag, nu eerst een boefke gaan plaatsen en dan nog eentje drinken.
Probleemke: Met die bus moesten we dus een hoogte van 4910 meter over en gelukkig hadden we onze voorzorgen genomen. Jawel, coca blaadjes boefen aan de lopende band. Gebruiksaanwijzing:
Je koopt eerst voor zo´n 2 sol (20 frankskes) een zak vol met coca blaadjes. Telkens als je een petit tournemenque denkt te krijgen neem je zo´n 5tal blaadjes, stopt deze in je mond en maak je er een bolleke van. Van zodra er geen smaak meer inzit gooi je het hele boeltje weg. Het moeilijkste punten is het in je mond stoppen van de blaadjes en het uitspuwen van de blaadjes. Dat gaat meestal samen met kotsneigingen.
Het resultaat is dat de hoogteziekte verdwijnt en je weer verder kan. Aan te raden is wel om er tijdig mee te beginnen, dus vanaf zo´n 2500 meter. Inge (iemand die ook mee is) heeft dit niet gedaan met alle gevolgen vandien.
Na de busrit zijn we toegekomen in chivay en eerst gaan eten en heb ik voor de eerste keer alpaca gegeten (een variant van lama). Was ik denk ik nog vergeten te vermelden bij dag 4, toen heb ik een cavia gegeten. Met kop en pootjes er nog aan! Ja er zijn foto´s van en ze zullen nog wel eens online komen.
Na de lunch zijn we gaan zwemmen in een warm water bron. Zo vind je er hier vele aangezien dit hier vulkanisch gebied is (in de buurt van el misti e.d.). Dat was echt zalig zeker met een arequipa pintje erbij ;-)
Ondertussen zit ik hier dus terug in een internet cafe waar de verbinding bijzonder traag is. Maar goed, alles verloopt hier een beetje trager ;-)
Morgen is het om 5uur op te staan om te vertrekken naar het viewpoint voor de condors te gaan bekijken. Die vertrekken blijkbaar bij zonsopgang dus het zal weer lastig worden.
Tot maandag of dinsdag, nu eerst een boefke gaan plaatsen en dan nog eentje drinken.
Peru dag 3 en 4
Na het avontuur van Lima, op met de nachtbus naar Arequipa. We zouden dus eerst nog gaan eten, maar dat ging niet door want de bus wou een uurtje vroeger vertrekken. Typisch Peru: Alles kan veranderen.
Gelukkig kregen we eten op de bus (eigenlijk niet te vreten), maar alles is goed als je honger hebt. Onderweg wel de resten van Piscu gezien (de aardbeving) en alles ligt daar dus plat.
Rond 8u in de ochtend waren we in Arequipa. Na een douchke, met warm water, en enkele taartjes als ontbijt zijn we de stad gaan bezoeken. Pracht van een stad! Ook is de temperatuur ondertussen een stuk beter. Zo rond de 30 graden denk ik en dat maakt veel goed natuurlijk. Enkele maaltijden later en ook enkele piscos later, het lokale pollo fast food restaurant bezocht en dat was super lekker. Erna ging de spijsvertering ook een stuk beter :-)
Op dag 4 hebben we de buitenwijken van Arequipa bezocht en in de namiddag het museum over de mummy kweet niet meer wee. Prachtig om zien en zeker de uitleg over de incas waarom ze die jonge meisjes onder de grond stoppen.
´s avonds ook nog naar de lokale markt geweest, eigenlijk nog voor het museum van de mummy. Het waren dus 2 prachtige dagen.
Gelukkig kregen we eten op de bus (eigenlijk niet te vreten), maar alles is goed als je honger hebt. Onderweg wel de resten van Piscu gezien (de aardbeving) en alles ligt daar dus plat.
Rond 8u in de ochtend waren we in Arequipa. Na een douchke, met warm water, en enkele taartjes als ontbijt zijn we de stad gaan bezoeken. Pracht van een stad! Ook is de temperatuur ondertussen een stuk beter. Zo rond de 30 graden denk ik en dat maakt veel goed natuurlijk. Enkele maaltijden later en ook enkele piscos later, het lokale pollo fast food restaurant bezocht en dat was super lekker. Erna ging de spijsvertering ook een stuk beter :-)
Op dag 4 hebben we de buitenwijken van Arequipa bezocht en in de namiddag het museum over de mummy kweet niet meer wee. Prachtig om zien en zeker de uitleg over de incas waarom ze die jonge meisjes onder de grond stoppen.
´s avonds ook nog naar de lokale markt geweest, eigenlijk nog voor het museum van de mummy. Het waren dus 2 prachtige dagen.
vrijdag 7 september 2007
Peru dag 2
Dit was eigenlijk een mindere dag (er komen dus nog goeie dagen)
Tussendoor: als mijn bericht niet af is ik typ binnen 5 dagen nog eens verder want morgen vertrekken we op trekking.
Eerst ben ik om 5u opgestaan met de idee dat het 8u was. Ben dus dan maar er nog eens ingekropen.
In de voormiddag zijn we gaan ontbijten en enkele pleinen en een museum (het archeologisch) gaan bezoeken. Veel smog, een beetje regen en eigenlijk niets te zien zijn we dan terug naar het centrum gegaan om te gaan eten en daarna de nachtbus naar arequipa te nemen. En daar is dus de miserie begonnen. Ja, pa het fototoestel is weg. Je krijgt dus gratis een nieuw van mij ;-) Het is nu in de handen van een klein peruviaans manneke met 2 gouden tanden.
Ik zit dus nu zonder fototoestel. Maar gelukkig was dat het enige wat ik kwijt ben. Geen paniek: de dagen erna zijn stukken beter verlopen.
De rest is voor binnen 5 dagen.
Tussendoor: als mijn bericht niet af is ik typ binnen 5 dagen nog eens verder want morgen vertrekken we op trekking.
Eerst ben ik om 5u opgestaan met de idee dat het 8u was. Ben dus dan maar er nog eens ingekropen.
In de voormiddag zijn we gaan ontbijten en enkele pleinen en een museum (het archeologisch) gaan bezoeken. Veel smog, een beetje regen en eigenlijk niets te zien zijn we dan terug naar het centrum gegaan om te gaan eten en daarna de nachtbus naar arequipa te nemen. En daar is dus de miserie begonnen. Ja, pa het fototoestel is weg. Je krijgt dus gratis een nieuw van mij ;-) Het is nu in de handen van een klein peruviaans manneke met 2 gouden tanden.
Ik zit dus nu zonder fototoestel. Maar gelukkig was dat het enige wat ik kwijt ben. Geen paniek: de dagen erna zijn stukken beter verlopen.
De rest is voor binnen 5 dagen.
Peru dag 1
Het begin van alles. De nacht van zondag op maandag dus 45 minuten geslapen en dan met de trein naar Zaventem. Op de trein gelukkig toch nog eens 40 minuten kunnen slapen en dan take off (met een beetje vertraging)
Uiteindelijk zijn we wel 1 uur te vroeg toegekomen in Lima. Hoe het mogelijk is, Joost mag het weten. Dan was het dus lokale tijd rond 18u, 1u in de nacht belgische tijd.
Dus eerst nog iets goed gaan eten en daarna (na een eerste pisco sauer) goed gaan slapen.
Uiteindelijk zijn we wel 1 uur te vroeg toegekomen in Lima. Hoe het mogelijk is, Joost mag het weten. Dan was het dus lokale tijd rond 18u, 1u in de nacht belgische tijd.
Dus eerst nog iets goed gaan eten en daarna (na een eerste pisco sauer) goed gaan slapen.
maandag 20 augustus 2007
donderdag 16 augustus 2007
Eindelijk zo goed als terug weer onder de levenden, na enkele dagen uitgeteld te zijn.
Wat is de bedoeling van deze blog:
- info over waar ik mee bezig ben (yep, stuff for geeks)
- als er nog tijd over blijft, hier en daar een beetje stuff over non geek stuff (or the non nurdy stuff)
Waar zijn we dus momenteel mee bezig:
Een beetje vanalles, gaande van webapps tot soa tot rich client apps. Momenteel ben ik wat betreft nieuwigheden bezig met JBossCache te ontdekken en ik moet zeggen, I'm not convinced. Ofwel mis ik nog iets, maar ik heb de indruk dat de interfacing om er mee te werken niet echt volledig is. Wel moet ik vertellen dat ik enkel nog maar met TreeCache heb gewerkt (en niet met PojoCache). Je zou dan toch verwachten dat je envoudig een dergelijke tree can accessen, maar dit blijkt niet het geval te zijn. Je moet dan ook een bijkomende interface layer zelf schrijven om met die cache te kunnen werken.
So far about JBossCache, laat ons hopen dat ik mijn mening nog kan herzien in de toekomst. Dus iets helemaal anders nu: eclipse 3.3
One word: Great! Good interfacing, nice looking, and still one of the best. But I'm having one problem: PermGens! Ik ben dus blijkbaar niet de enige die dit probleem heeft (by the way, I work on linux). Blijkbaar zou het aanpassen van de memory settings een oplossing moeten bieden, maar dat is niet echt het geval. Een ander probleem zou lpr (linux printing) zijn. Er zou blijkbaar in gnome een endless loop zitten en aangezien eclipse lpr gebruikt, zou dit permgens geven. Deze oplossing heb ik dus nog niet bekeken of geprobeerd, maar als het probleem blijft zal ik het dus wel eens een kans moeten geven.
Wat is de bedoeling van deze blog:
- info over waar ik mee bezig ben (yep, stuff for geeks)
- als er nog tijd over blijft, hier en daar een beetje stuff over non geek stuff (or the non nurdy stuff)
Waar zijn we dus momenteel mee bezig:
Een beetje vanalles, gaande van webapps tot soa tot rich client apps. Momenteel ben ik wat betreft nieuwigheden bezig met JBossCache te ontdekken en ik moet zeggen, I'm not convinced. Ofwel mis ik nog iets, maar ik heb de indruk dat de interfacing om er mee te werken niet echt volledig is. Wel moet ik vertellen dat ik enkel nog maar met TreeCache heb gewerkt (en niet met PojoCache). Je zou dan toch verwachten dat je envoudig een dergelijke tree can accessen, maar dit blijkt niet het geval te zijn. Je moet dan ook een bijkomende interface layer zelf schrijven om met die cache te kunnen werken.
So far about JBossCache, laat ons hopen dat ik mijn mening nog kan herzien in de toekomst. Dus iets helemaal anders nu: eclipse 3.3
One word: Great! Good interfacing, nice looking, and still one of the best. But I'm having one problem: PermGens! Ik ben dus blijkbaar niet de enige die dit probleem heeft (by the way, I work on linux). Blijkbaar zou het aanpassen van de memory settings een oplossing moeten bieden, maar dat is niet echt het geval. Een ander probleem zou lpr (linux printing) zijn. Er zou blijkbaar in gnome een endless loop zitten en aangezien eclipse lpr gebruikt, zou dit permgens geven. Deze oplossing heb ik dus nog niet bekeken of geprobeerd, maar als het probleem blijft zal ik het dus wel eens een kans moeten geven.
zondag 12 augustus 2007
Om te beginnen
Je moet er eens mee starten en dit is dus nu het geval. We zien wel wat het zal worden.
Abonneren op:
Posts (Atom)