Dag 19
Vroeg opstaan en bezoek van Machu Pichu. Blijkbaar was dat vroeg opstaan niet gelukt bij de kok. Hij heeft naar het schijnt de dag ervoor iets te diep in het glas gekeken. Gevolg: geen deftig ontbijt, enkel brood, koekskes en the.
Rond half zes de bus genomen naar Machu Picchu waar we om 6uur waren. En jawel, open hemel, geen wolken en ook geen mist. De kans dat het zo is in Machu Picchu is zeer klein.
Ok, toegegeven, het is een schone site en je bent onder de indruk als je dat voor de eerste keer ziet. Laat Machu Picchu dus niet links liggen als je in Peru bent. Maar zeggen dat het een wereldwonder is (toch 1 van de nieuwe) vind ik een beetje overdreven. Cusco bv ligt een stuk hoger en heeft ook resten van inca sites. En dat verhaaltje dat het pas in de 20e eeuw is ontdekt, klopt ook niet echt. Het is pas sinds vorige eeuw dat men er belang heeft aan gehecht. De plaatselijke bewoners wisten al veel langer van de site. Dat de spanjaarden er nooit zijn geraakt lijkt mij niet echt belangrijk of het een wereldwonder is of niet. Maar het is dus wel prachtig om zien. Na de gebruikelijke uitleg van de gids (duurt ongeveer 2uur), was het de bedoeling om de Wayna Picchu te beklimmen om een prachtig zicht te krijgen over de site. Let op: er mogen maar 400 mensen tegelijk op die berg, dus tijdig een stempelke gaan halen. Eerst toch even naar het toilet (volledig terug aan de ingang, 10 minuutjes stappen), want het begint dringend te worden blijkbaar. Na terug aan de ingang van Wayna Picchu te zijn gekomen en nog eventjes te wachten konden we eindelijk beginnen. Het is ongeveer 1u stijl omhoog, dus eigenlijk is dat niets. Maar nu komt het blaadje sla van gisteren. Het zicht was prachtig, maar met een maag en darmen die denken dat er ineens alles uit moet is dat niet zo plezant. Ook begon het nog te regenen, dus de open hemel van de ochtend was ook weg. Dan maar terug naar beneden met darm problemen e.d. Een uurtje later aangekomen aan de ingang en dus terug naar de toiletten (zonder bril by the way). Eens proberen of cola helpt om alles weer op orde te stellen. En jawel, een beetje later begint het toch iets te beteren. Dan maar terug de site naar binnen voor de 3de keer. Er zijn er niet veel die op 1 dag 3 keer Machu Picchu binnengaan ;-) Nog eventjes naar de viewpoint geweest voor het nemen van de unieke postcard foto en dan terug naar beneden om een stempelke voor het paspoort te gaan halen. Je moet af en toe toch eens de toerist uithangen he.
Normaal gezien gingen we te voet terugkeren naar Aguas Calientes, maar met de regen zagen we dat niet echt zitten. Dan maar de dure bus voor 6 dollar per persoon. Aangekomen in Agus Calientes zijn we nog samen gaan eten, Erna zijn de meeste gaan slapen en Kevin, Inge en ikzelf zijn dan maar nog eens de lokale markt afgelopen. Heb er nog een stenen pijpje gevonden (nummer 3) en ook een rugzak zonder lama op.
's avonds moesten we de trein nemen naar Ollantaytambo om 20u30. Volgens de gids moesten we tegen 20u aan het station staan en aangezien we nog maar 1 spoorlijn gezien hadden, die in het midden van het centrum liep, dachten we dat het daar was. Dat was dus blijkbaar verkeerd gedacht. Bleek er weldegelijk een station te zijn. Gelukkig juist op tijd de peruviaanse trein gehaald en 1,5 uur later waren we in Ollantaytambo. Het is al avond ondertussen (rond 23u), dus na het inchecken in het hostel nog ietske gaan drinken en dan gaan slapen.
Dag 20
De gids komt ons rond 8u terug ophalen in Ollantaytambo om enkele lokale sites te bezoeken. Ik begin er zo mijn buik van vol te hebben. Allemaal hoopjes stenen, met een zonnetempel en nog enkele andere tempels en in de muren moet je steeds een lama of een poema zien. Roze olifantjes begin je soms te zien. Na het bezoeken van 2 inca sites (waaronder die van Ollantaytambo), het drinken van maisbier en het bezoeken van de zoutpannen, terug naar cusco. Tegen 3u in de namiddag waren we terug in cusco en daar ingecheckt in het ninos hotel (2 sterren). Dus dat is pure luxe. Na een goeie douche eindelijk eens verse kleren aangetrokken. Na 4 dagen trekking en 2 dagen sites bezoeken zou je beginnen denken dat je een beetje vuil bent.
Terug proper, ben ik eerst kip met frieten gaan eten en erna nog snel een half uurtje op het internet. Dat was dus juist genoeg om enkele mails te lezen. Om 7u moesten we terug aan het kantoor van vicky zijn. Daar nog een t-shirt in lelijk oranje gekregen met de route van de Salkantay trekking op en een glas slechte wijn. Erna zijn we nog iets gaan eten en drinken, maar aagezien we de dag erna terug om 5u moesten opstaan om de vlucht van half acht te hebben naar Lima, was er van uitgaan niet veel sprake. Nu komen er dus enkele dagen van vliegen :-(
Dag 21
Vroeg opstaan en vlucht terug naar Lima. Tegen 11u aangekomen in Lima en in de namiddag zijn we Mira flores gaan bekijken. Eigenlijk is dit gewoon het rijkere deel van Lima gelegen aan de kust. Ik heb dus de grote oceaan ook eens gezien, maar voor de rest is er eigenlijk niet zo veel te zien. Het is er wel een stuk rustiger en properder dan in de rest van Lima. Erna nog eens de dure markt gaan opzoeken. Zo noemen ze het daar toch. Mij laten verleiden tot het kopen van 2 schilderijen. Bedoeling was 1 voor ma en pa en 1 voor mijzelf. Ondertussen ben ik ze al alletwee kwijt aan ma en pa. Nu nog hopen dat ze de schilderijen eens omhoog hangen. 's Avonds ook enkele flessen pisco gekocht, zodat de broers ook eens weten hoe dat smaakt. Pisco sour kan je blijkbaar ook kopen in den delhaize maar de pure Pisco niet.
's Avonds was het laatste avond in Peru en dus moet er wel een feest zijn. Voor de verandering nog eens rum en cola gekocht en dus is het een lokaal hostel kamer feestje geworden. Ja, in Lima is er dus zo goed als niets te beleven. Het feestje duurde tot 4u.
Dag 22
Aangezien er in Lima toch niets te doen is, pas om 11u opgestaan met slechts 1 doelstelling: het vinden van een sticker met als opschrift dat het daar veilig is om te staan in geval van een aardbeving. Het zijn altijd de 2 zelfde die zo'n zotte dingen doen. Werner en mezelf zijn dus uiteindelijk in het niet toeristische deel beland van Lima en daar heb je dus veel bekijks. Je moet weten dat we beiden ongeveer 1m90 zijn. Uiteindelijk (na ongeveer een uur) er toch in geslaagd om die sticker te vinden. In Peru is dit dus vrij verkrijgbaar, dus weet je ook dat zo'n sticker daar eigenlijk niets wil zeggen. Direct er 10 gekocht, zodat iedereen er 1 heeft.
Terug in het hostel, tijd om richting luchthaven te gaan. Blijkbaar is het vliegtuig overboekt en het aanbod gekregen om voor 150euro een nachtje langer in het sheraton te blijven. Nope, voor 150euro blijf ik niet in een stad als Lima. Benoit en Ellen doen het wel. We zijn dus nog met 8.
Dag 23
Vlucht Lima - Madrid: een stel jonge peruviaantjes in de buurt van mijn zetel, dus slapen is niet echt ideaal.
Vlucht Madrid - Brussel: nen vlaming naast mij, ik heb dus 2uurkes kunnen slapen.
Tegen 's avonds waren we in Zaventem en aangezien Stijn en ikzelf (beiden met de trein naar Gent) toch nog 20 minuten moesten wachten, eerst nen duvel gaan drinken. Dat kan smaken. Aangekomen in Gent eerst een douchke genomen en dan frieten gaan halen. Dat smaakt nog meer! Erna rustig in slaap gevallen.
Days after:
Jawel, de dagen erna gewoon op peruviaanse tijd blijven leven. Dat belooft dus voor morgen om terug te gaan werken.
Vanaf nu zal deze blog ook terug overschakelen op een technische blog.
Tot volgend jaar voor velen, misschien wel bolivie ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten