Dag 15
Start van de 4-daagse trekking Salkantay - Santa Teresa - Machu Pichu. Alweer vroeg opstaan. Om half zes opstaan en om 6uur vertrekken met een busje richting vertrekpunt van de trekking. De verkoudheid is blijkbaar zo goed als weg, dus ideaal voor de start van de trekking. Bedoeling is om eerst met de bus van Cusco naar Mollepata te gaan. In Mollepata hebben we ontbeten in een toeristisch restaurantje. Met andere woorden het was veel te duur en niet echt goed. Normaal gezien begint de trekking in Mollepata, maar blijkbaar wou de gids met het busje nog doorrijden tot aan de plaats waar we 's middags zouden eten. Gelukkig kon op een bepaald moment het busje niet meer verder, zodat we toch nog een beetje trekking hadden in de voormiddag. 's Middags hebben we gegeten in Silcakancha. Eigenlijk is dat niet meer dan een hut, waar de kok eten kan klaarmaken. Klein probleemke: het zat er vol met vliegjes die bijten en blijkbaar ook bloed durven zuigen. Je zou gaan zeggen dat het muggen zijn. Daar dus vrij snel vertrokken richting plaats van overnachting (Soraypampa). Normaal gezien doe je daar tussen 2 a 3 uur over, maar bij ons was het tussen de 1,5 a 2 uur.
Na het opzetten van het tentenkamp (door de gidsen) en het nuttigen van enkele pintjes, heb ik vrij snel vastgesteld dat het er vrij koud ging zijn. Je mag er dan wel uitzicht hebben op de besneeuwde Salkantay, die niet te beklimmen is. Het is er is 's nachts ijskoud. Er is dan maar 1 oplossing: een bottle rum en een fles cola. Die flessen rum zijn er uiteindelijk 3 geworden (de groep heeft er ook enkele leeggedronken). 's Nachts hebben Werner, de kok en ikzelf de derde fles dan maar leeggedronken. Het is dan direct warmer voor te slapen.
Dag 16
Trekking van Soraypampa naar Challway met passage over een pas van 4600 meter. Jawel, dus weer vroeg opstaan en eerst 4 uur stijgen tot aan de 4600 meter. Dat valt eigenlijk nog mee, na een nachtje doorzetten. Op het einde was het een stuk lastiger, maar dat zal wel voornamelijk met de hoogte te maken hebben. Op de top heeft de gids een ceremonie gedaan opdat we in Machu Pichu goed weer zouden hebben en om al die goden gunstig te stemmen. Mocht je dit doen 1km lager, ik lig plat van het lachen. Op die hoogte is dat iets moeilijker. Na de ceremonie kon het voor niet snel genoeg gaan. De hoogte begon parten te spelen en dalen was dus de boodschap.
Dalen tot Huayracpampa: De plaatse waar we nog eens iets konden eten. Eigenlijk is dit een vrij lastige afdaling, maar wel met prachtige uitzichten. Onderweg hebben we ik mij dan ook gewoon eens een half uurke op het gras gelegd en zelfs eventjes in slaap gevallen. De rest had er zich gewoon bijgelegd. Dan verder dalen tot in de valei en daar super pikant gegeten. Blijkbaar een misverstand tussen gids en kok.
Na het eten nog een siesta voor een kwartier en daarna kwamen we terug tussen de bomen en ook de muggen. Prachtige bloemen en vogels gezien, maar die muggen zijn niet normaal. Ze gaan overal door en de jeuk is niet te schatten. Ik heb er nu nog steeds last van. Nee het is geen malaria, daarvoor zaten we veel te hoog. Uiteindelijk komen we aan in Challway op een hoogte van 2950 meter na een dagje van ongeveer 8u stappen.
Dag 17
Van Challway naar Playa (2100m). Dit is een korte dag, maar wel met prachtige zichten. Onderweg zijn er ook enkele warmwaterbronnen, waarvan we 's avonds nog zullen genieten.
Op de site Lluskamayo hebben we 's middags gegeten en het was daar ook het begin van de toeristen terug. Van Lluskamayo was het met de bus naar Playa, waar we overnachten. Van Playa konden we dan met de bus naar de warmwaterbronnen gaan om te gaan zwemmen. Dat hebben we dan ook gedaan: 3 zwembaden in openlucht die ze eigenlijk nog aan het aanleggen zijn. Dus wie volgend jaar gaat zal er een prachtig complex treffen. Maar na het zwemmen kwamen de muggen weer opzetten. Mocht hier kans op malaria of dengue zijn, ik kom zot. Tegen die beestjes is niets aan te vangen.
's Avonds terug naar Playa en wachten op het eten. Dat duurde vrij lang en dus met de groep maar een flesje rum en cola leeggedronken. Na het eten nog een tweede en een derde flesje. Uiteindelijk terug met Werner en de gids achergebleven en de gids eens laten meedrinken. Als dat maar goed komt de dag erna. Het was uiteindelijk rond 5u tegen dat ik mijn matje had teruggevonden.
Dag 18
De laatste dag van de trekking. Normaal gezien is dit eerst met de bus naar Llactapata. Maar de dag ervoor hadden we al gezegd dat we liever een stuk zelf zouden stappen. Dus vrij snel stonden we terug met onze voeten op de grond en dan ging het razendsnel naar het dorpje voor het middageten. Enkel de hulpgids was mee. De eerste gids bleef in de auto zitten (waarschijnlijk een kater van de dag ervoor ;-))
Aangekomen heb ik mij eerst in het midden van de sporen gelegd en half uurke geslapen. Geen kater meer maar wel nog serieus moe. Jawel sporen, we komen dus in de buurt van Machu Pichu. Na het eten ging het verder te voet over de sporen naar Aguas Calientes (1650m). Een saaie afdaling waar weinig te zien is. Ook het volgen van houten balkjes is saai en je komt er zot van. Aangekomen in Aguas Calientes snel een hamburger gegeten en voor 1 keer het blad sla ook naar binnen gespeeld. Die sla zal de dag erna nog terugkomen op een slecht moment. 's avonds vroeg gaan slapen, want de dag erna is Machu Pichu dag en dus opstaan om half 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten